عرصه‌ای آزاد برای اندیشیدن دربارهٔ معماری ایران
یکی از بناهای شهر ساری که در تاریخ‌نگاری معماری ایران ناشناخته مانده است، «گنبد حسام‌الدوله» نام دارد. این گنبد در دورۀ قاجار از میان رفت و امروزه هیچ اثری از آن بر جا نیست. گفتارهای سینه‌به‌سینۀ پیرسالان و گزارش‌های کوتاه
آرامگاه‌سازی در فرهنگ ایران پیشینه‌ای کهن دارد. از گورخمره‌ها و گوردخمه‌ها تا تک‌بناهای پیش از اسلام و بناهای گنبددار دوران اسلامی، همه‌وهمه این چهارچوب فرهنگی را پدید آورده‌اند. روستا و شهری را نمی‌توان یافت که با آرامگاه و آرامستان بیگانه
پیشگفتار ماجرای اصلی فیلم آپوکالیپتو[1] که در ایران آن را با نام آخرالزمان می‌شناسیم، با صحنه‌ای آغاز می‌شود که گروهی از رزم‌جویان با هدفی مشخص به دهکده‌ای کوچک، بَدوی و عقب‌مانده حمله می‌کنند. مهاجمانْ روستا را نابود و شخصیت اصلی
سرآغاز در بین معماری بومیِ فرهنگ‌ها و قومیت‌های مختلف، می‌توان معناها و مفاهیم پیچیده‌ای یافت که ورای صورت و ظاهرِ بناها نشسته‌اند. در این نوشتار، چگونگی روند شکل‌گیری و چراییِ ظهور گونه‌ای از معماری را به‌صورت اجمالی معرفی خواهم کرد
گویند هنگامی که خبر محاصره معبدِ مقدس و توطئه کاهنان در شهر اورشلیم به سلیمان نبی (ع) رسید، او در شهر «اریحا» برای یاری رساندن به مردمی که از هجومِ اجنّه به ستوه آمده بودند، حضور داشت. این خبر برای