عرصه‌ای آزاد برای اندیشیدن دربارهٔ معماری ایران

حرکت و مکث؛ عادت و غافلگیری. جستاری از تجربه‌ی موزه‌ی هنرهای معاصر به بهانه‌ی نمایشگاهِ «پیکاسو در تهران»

موزه‌ی هنرهای معاصر بارها توسط بسیاری تحلیل شده است؛ اما تحلیلی فرمی و فضایی. چینش گالری‌ها به دور یک حیاط، کاربرد رمپ و کاهش تدریجی تراز ارتفاعی گالری‌ها نسبت به یکدیگر، فرم‌های نورگیر برگرفته از بادگیرها و… . تحلیل‌های تکراری؛ بازتابی از نگاه غالبی که به «معماری» داریم: توجه به و ستایش فرم. نگاهی که […]

مسجدی که در «مسجد» بودن ناکام ماند؛ روایتی کوتاه از حیات مسجد «شهدا» دانشگاه شهید چمران اهواز

بازنشر از یادداشت نگارنده در شمارۀ نهم-تابستان و پاییز 1401 ه.ش- نشریۀ علمی – ترویجی دریچه به صاحب‌امتیازی انجمن علمی دانشجویی معماری دانشگاه تهران، ص.  95 – 99 (همراه با دخل و تصرف نگارشی برای انتشار در رسانۀ کوبه) از دیرباز تاکنون، بناها و معماری‌هایی که بشر پدید آورده است، حیاتشان تنها منحصر به مسائل […]

سفید رود: ناگفتۀ کامران دیبا

در جریان معماری و شهرسازی مدرن و معاصر ایران، دو دستۀ «ناساخته‌ها» و «ناگفته‌ها»1، پروژه‌هایی مهم امّا کم‌تر توجه شده توسط محققان تاریخ معماری و شهر است؛ «ناساخته‌ها» منظور طرح‌هایی است که از سوی معماران داخلی و خارجی ارائه می‌شود امّا به دلیل‌های گوناگون، مجال اجرایی شدن آن‌ها فراهم نمی‌شود و «ناگفته‌ها» مقصود پروژه‌هایی، چه […]