حرکت و مکث؛ عادت و غافلگیری. جستاری از تجربه‌ی موزه‌ی هنرهای معاصر به بهانه‌ی نمایشگاهِ «پیکاسو در تهران»
موزه‌ی هنرهای معاصر بارها توسط بسیاری تحلیل شده است؛ اما تحلیلی فرمی و فضایی. چینش گالری‌ها به دور یک حیاط، کاربرد رمپ و کاهش تدریجی تراز ارتفاعی گالری‌ها نسبت به یکدیگر، فرم‌های نورگیر برگرفته از بادگیرها و… . تحلیل‌های تکراری؛ بازتابی از نگاه غالبی که به «معماری» داریم: توجه به و ستایش فرم. نگاهی که […]