عرصه‌ای آزاد برای اندیشیدن دربارهٔ معماری ایران
«زیبایی مانند هنر یک فعالیت عصب‌شناختی است. حس و میلی به لذت است که از پایین‌ترین و اساسی‌ترین قسمت مغز سرچشمه می‌گیرد و بروز می‌یابد و با تعجب یا هیبت در ارتباط است و چیزی بیش از یک خیال گذراست.»-
مسئلۀ نگاه به عالم بیرونی از طریق ادراک محتوای محیط، درک درونی و آگاهی از آن درک شکل می‌گیرد. در این مقاله در ادامه مباحث دو گفتار پیشین، به بررسی و مقایسۀ دو نوع نگاه ذکرشده از منظر شناختی و
در متن گذشته به الگوی دوگانۀ نگاه به معماری اشاره کرده و نگاه درون دیسیپلینی را توضیح دادیم. در این متن، نگاه دوم که نگاهی عمومی‌تر به دیسیپلین معماری هست را شرح می‌دهیم؛ نگاهی که فضای معماری در آن منوط
نگاه به هر پدیدۀ بشری از نظرگاه‌های متفاوتی رخ می‌دهد و بررسی و مطالعه آن نیز از طریق نگاه‌های مختلفی در طی دوران شکل می‌گیرد. حتی مقولاتی چون فرهنگ، تاریخ و دانش بشری که شامل عکس‌العمل‌های مختلف ذهن و روش